898%0887 Vit prísa tær, Harri +R.S. 40. S. 31. I.M.S. 217. B.H. 393. N.R.H. 173. Praise 178. G.B. 117. C.S. 34. A–a. Ella: H.S. 122. Es–g.
VI PRISER DIG HERRE.

887. Vit prísa tær, Harri,
tí tú ert tann, sum doyði,
men livir og valdar
í Himlinum nú,
og har hevur blóð títt
ein bústað vunnið okkum;
tín æran skal vera,
vit lov tær fram bera
og navn títt høgt gera –
alt prís eigur tú!
2. Ja, títt er alt valdið
og stórleiki, æra!
Tí av tær og við tær
og til tín alt er;
hvør rík er tín náði,
hvør stór ein ævig frelsa!
Tín æran skal vera,
vit lov tær fram bera
og navn títt høgt gera –
ver prísaður her!

*Ókent sálmaskald.
{Lag 1: John Francis Wade (Ongl./Frakl.), um 1710–1786}.
{Lag 2: Ókent tónaskald}.
(V. Danielsen týddi úr norskum).